Η οδός Ερμού

Είναι όμορφος δρόμος η οδός Ερμού. Εμπορικό κέντρο βλέπεις βιτρίνες, αίγλη, φώτα. Τις μέρες των Χριστουγέννων ειδικά έχει μια λάμψη απόκοσμη λες και κάποιος κατέβασε τα αστέρια και τα έβαλε στις προσόψεις των καταστημάτων. Ακόμα και οι ζητιάνοι είναι πιο προσεγμένοι από ότι στη υπόλοιπη Αθήνα. Με κάποιο άγιο Βασιλιάτικο σκουφάκι, με ένα έγχορδο σε κάποιο αυτοσχέδιο ρυθμό ή έστω με ένα χαμόγελο θα σου αποσπάσουν το πολύτιμο κέρμα. Οίκτος; όχι, φυσικά και όχι. Φιλανθρωπία; Ποιος ξέρει, ποιος νοιάζεται. Είναι κάνεις τόσο άκαρδος που δε θα συγκινηθεί από την εορταστική ατμόσφαιρα αυτού του δρόμου;
Ένα μόνο κατάστημα, να λίγο πιο πάνω από τη καπνικαρεα, προξενεί εντύπωση. Ούτε λάμπες , ούτε φώτα τίποτα. Κρίση θα μπορούσε να υποθέσει κάνεις με ένα πικρό χαμόγελο, έφτασε μέχρι και στο ιστορικό κέντρο. Πλησιάζοντας όμως βλέπεις ανθρώπους να συνομιλούν. Πελάτες; Ίσως. Μπα, όχι. Σίγουρα είναι υπάλληλοι. Που το καταλαβαίνει κάνεις με τόση βεβαιότητα; Μα, να δε διακρίνετε τα χείλη τους; Δεν υπάρχει το παραμικρό χαμόγελο είναι σαν άψυχοι. Πως γίνεται; Η Κοπέλα χθες στο ταμείο του εμπορικού σας χαμογελούσε. Ε, να ξέρεται είναι και ο φόβος του αφεντικού. Πάμε πιο κοντά είναι και ένας ένστολος. Πάμε να ακούσουμε τι έχει συμβεί. Μετανάστες λέτε ε, θέλει και ερώτημα; Κάτι θα καναν πάλι είναι όλοι τους εγκληματίες. Πάω να ακούσω. Δε χάνει κάνεις το χρόνο του με τέτοια, πάντα κάτι ενδιαφέρον μαθαίνει. Από κοινωνική ανησυχία φυσικά μη νομίσετε.

-Λοιπόν, πείτε μου τι έγινε.

- πάλι, κύριε αστυνόμε φτάνει πια, νισάφι από το πρωί τα χουμε πει δέκα φορές. Είμαστε και μείς συγχυσμένοι τι νομίζετε. θέλουμε να πάμε σπίτια μας.

- Μου φαίνετε δεν έχετε καταλάβει τη σοβαρότητα των όσων έχουν συμβεί. Κύριε και γω θέλω να είμαι σπίτι μου αυτές τις μέρες αλλά ο εισαγγελέας περιμένει τις καταθέσεις.

-καλά, καλά από πού να αρχίσουμε;

- από την αρχή κύριε.

- να δηλαδή σήμερα όπως όλες τις μέρες πιάσαμε δουλεία. Ήμασταν εδώ μισή ώρα νωρίτερα όπως πάντα για να αλλάξουμε ρούχα το ίδιο και ο Γιάννης.

-το θύμα;

- ο κύριος Γιώργος ήρθε μετά δε μπορεί να ξυπνήσει πρωί όπως λέει…….. έλεγε.

- Ε λοιπόν τι συνέβη ;

- Τι να συμβεί τίποτα μια μέρα όπως όλες οι άλλες.

-Είστε σοβαρός κύριε; Τι λέτε;

- ε, να δηλαδή όχι ακριβώς όπως οι άλλες, δε ξέρω. Τι να σας πω. Εγώ άκουσα φωνές και ανέβηκα. Καλυτέρα να τα πει η Δήμητρα.

-εγώ; τι, τι να πω δε ξέρω. Γίνανε όλα τόσο γρήγορα. Δεν έχω να προσθέσω κάτι άλλο. Τρόμαξα και πείρα την αστυνομία.

- είχαν προσωπικές διαφορές; Κάτι το όποιο θα μπορούσε να αποτελέσει κίνητρο;

-όχι

-το δράστη πως θα το χαρακτηρίζατε;

-ήσυχο. Ήταν πάντα ευγενικός. Μόνο που…….

-μόνο που;

- να το τελευταίο διάστημα καθόταν αμίλητος σαν κάτι να τον απασχολούσε.

-Υποψιάζεστε τι θα μπορούσε να είναι αυτό;

- να εγώ και ο Ανδρέας δηλαδή…… υποθέσαμε πως είναι από την έξωση. Ξέρεται τώρα με τις μειώσεις τον μισθών είναι δύσκολο να τα βγάλεις πέρα.

- Μάλιστα, θα θέλατε να προσθέσετε κάτι άλλο πριν μεταβιβάσω τις καταθέσεις στον εισαγγελέα;

-όχι

-όχι

-Θα επικοινωνήσει αύριο μαζί σας κάποιος συνάδελφος για τα καθέκαστα. Μην απομακρυνθείτε από τη Αθήνα. Καλό σας βράδυ.

- καληνύχτα

- καλό βράδυ

- Για δες Δήμητρα έφυγε;

-ναι

- χαχαχαχαχαχα

-γελάς; Πάει τρελάθηκες και εσύ.

- ειδές το πρόσωπο του παλιόγερου τα μάτια του είχαν πεταχτεί έξω και τι κραυγές έβγαζε σα λυσσασμένος σκύλος.

- έλα φτάνει δε θα κοιμηθώ ποτέ μετά το σημερινό. Έπρεπε όμως να πούμε κάτι. Έπρεπε να υποστηρίξουμε το Γιάννη τόσα του πε το αφεντικό.

- και μετά λες ότι εγώ τρελάθηκα; Θες να μπλέξουμε; Δικηγόροι, εισαγγελείς δε τα μπορώ εγώ αυτά. Εγώ κοιτάζω την δουλεία μου και τίποτα άλλο.

-ποιος να το περίμενε όμως. Ο Γιάννης; Θα το περίμενες ποτέ εσύ αυτό από το Γιάννη;

-τι να σου πω και μένα αν με έλεγε κλέφτη θα του δείχνα εγώ.

- ναι, σιγά λίγα έχουμε ακούσει και εμείς. Κάθε μέρα που ερχόταν όλο και κάτι θα έβρισκε. Να, δεν έδιωξε τη Γιώτα που δε δέχτηκε να κάνει απλήρωτες υπερωρίες με τέτοιες δικαιολογίες. Ήταν κακός άνθρωπος ο μακαρίτης.

-ε, και τη κατάφερε ο άλλος; Να τώρα θα πάει φυλακή. Βλάκας είναι.

-παλάβωσε ο κακομοίρης. Είχε και κοίνες τις δόσεις δε μπορούσε να φύγει. Πως θα ζούσε;

-έλα φτάνει πολύ το συζητήσαμε. Άντε να κλείσουμε να πάμε σπίτια μας.

-μια στιγμή. Μα πόση ώρα είναι αυτός εδώ; Κύριε, κύριε συγγνώμη είμαστε κλειστά σήμερα δε μπορούμε να σας εξυπηρετήσουμε.

Την επομένη μέρα ξαναπέρασα. Περιέργεια βλέπετε. Τίποτα δε μαρτυρούσε τι είχε συμβεί. Τι να καταλάβεις άλλωστε από το ψεύτικο χαμόγελο των υπαλλήλων. Κάτι έγραψαν οι εφημερίδες, αλλά ποιος δίνει σημασία είναι και μέρες γιορτών. Η τάξης επιτέλους είχε αποκατασταθεί, τα λαμπάκια έλαμψαν και σε αυτό το κατάστημα. Ξεχάστηκα όμως πρέπει να ψωνίσω, αμέλησα τις δουλείες μου. Ευτυχώς στην οδό Ερμού μπορείς να βρεις τα πάντα και σε καλές τιμές. Είναι όμορφος δρόμος η οδός Ερμού.